Niestety. To L od Leningrad.
Radzieccy przywódcy podjęli w 1929 roku decyzję o produkcji nowego, taniego i prostego motocykla. W związku z tym do Niemiec udał się Piotr Możarow-konstruktor wielu prototypów radzieckich motocykli, jednak dość skomplikowanych konstrukcyjnie i drogich w produkcji. Jego wybór padł na zakłady DKW. A w zakładach-na model DKW 300 zwany potocznie Blut Blase czyli krwista bańka ze względu na malowany na krwisto czerwony kolor zbiornik paliwa w tym modelu. Przywiezione z Niemiec podzespoły posłużyły do zbudowania kilku motocykli.
Na początku tylko podwozie było radzieckiej produkcji. Motocykle składano w zakładach Leningradzkiego Zjednoczenia Przemysłu Maszynowego (TREMASS) i takie oznaczenie otrzymały pierwsze motocykle-TREMASS 300. Jeden z egzemplarzy trafił na badania do moskiewskiego Narodowego Traktorowo Samochodowego Instytutu (NATI) gdzie został przebadany i jeszcze w 1930 roku kilka Tremassów wyruszyło w trasę o długości 3500 kilometrów i ukończyło ją. Po rajdzie wprowadzono w konstrukcji kilka zmian i ulepszeń. Od 1930 roku Tremassy nazywają się już L-300 Krasnyj Oktiabr.
L 300.jpg
Drugi rajd-w 1931 roku był dłuższy i trasa miała już ponad 4600 kilometrów. Postanowiono produkować Tremassa 300 w zmodyfikowanej wersji ale do końca 1931 roku udało się zmontować tylko 20 maszyn. Słba kondycja zakładu braki finansowe wpłynęły na to, że w 1932 roku wyprodukowano tylko 81 motocykli a następnie w 1933-118, 1934-254.
L 300 II.jpg
W międzyczasie, dla poprawienia finansowej kondycji zakładu ogłoszono przedpłaty na zakup motocykla L-300 ale dopiero na przełomie 1936 i 37 roku motocykle zaczęły trafiać do ludzi. Dotychczas motocykle otrzymywały tylko instytucje państwowe.
Łącznie do 1939 roku wyprodukowano blisko 19 tysięcy motocykli.
C.
